مخ! خرخوان! دیگر بس بود! رفتن به مدرسه ای تازه در وسط ترم دوم. شانسی برای یافتن هویتی جدید.

روز اول. جبر. زنگ اول. نشستن در ته کلاس با بچه های بی خیال مدرسه، به امید جوش خوردن با بقیه، امتحان را خیلی زودتر از همه تمام کردم.

معلم که به محاسباتم مشکوک بود نمره ام را با صدای بلند اعلام کرد :«صد!»

من شکست خورده بودم!

                                       «پاتریک اس تری»

نوشته شده در دوشنبه 88/11/26ساعت 6:50 عصر توسط بی گناه... نظرات () |